27 februari

Jullie hadden ons gewaarschuwd en het is zo waar! de tijd vliegt. Zo veel indrukken en ontmoetingen ik zal in vogelvlucht delen wat we vanaf woensdag beleefd hebben.
We starten de dag met een tijd van gebed samen met Pam en Colin. We brainstormen over wat we denken dat items van gebed hier zijn. Een van de zaken die zwaar op ons hart liggen is hoe je moet omgaan met de cirkel van armoede waarin mensen zitten als kerk en als individu.
Dit doet ons denken aan de verhalen in de bijbel dat God op een bovennatuurlijke manier mensen bevrijd uit gevangenschap. Zelfs letterlijk!
De armen zitten hier ook in zo'n situatie. Ze hebben niet geleerd te vechten omdat ze al sinds generaties in de zelfde situatie zitten. Weten geen initiatief of verantwoordelijkheid te nemen dat leer je tenslotte niet op school.
Dus wijsheid en inzicht zijn elementen die je echt nodig hebt en....wie help je dan want het zal een heel traject zijn om ze te coachen naar een verandering van mentaliteit.
Om nog maar niet te spreken van de cultuur hier. ff als voorbeeld:
Bij ons in het tuinhuisje woont Jabou. P en C helpen hem. Hij zou gaan studeren dit is niet gelukt toen gesolliciteerd. Vond werk maar de kosten die hij aan zijn baast moest betalen voor de lunch en vervoer waren meer dan wat hij zou verdienen.!!!!
Nu heeft hij een baantje als pizza bakker eerst 2 weken opleiding onbetaald dan werken zijn salaris krijgt hij van fooien en een bedrag voor elke pizza die hij verkoopt. Dit is wel beter maar zeer onzeker.

s'middags ga ik met Pam naar een handwerkgroepje(hihi) Klinkt tuttig en is het ook eigenlijk wel maar...we hebben wel heel goede gesprekken ook bv over het armoede probleem. De dames zijn welgestelde blanke afrikaners en ik was benieuwd om te horen hoe zij hier mee omgaan. Ze vertelden vooral moeite te hebben met de bedelaars omdat hun ervaring is dat je bij sommigen echt medelijden hebt maar er dan achter komt dat ze je voor de gek houden met hun nood waar ze geld voor vragen. Het was goed om te merken dat ze best willen helpen maar ook vast lopen op de grote vraag.
Na afloop bezoeken Pam en ikke het centrum van de rechter voor misbruikte vrouwen. Twee kleine ruimtes waar de vrouwen dagen achter elkaar moeten wachten met hun e.v. kindjes op de beslissing of ze hulp zullen krijgen. Volgende week met het internationale team gaan we dat samen opknappen.
We overleggen met de Rechter, een betrokken vrouw, wat we zouden kunnen doen en denken na over hoeveel verf we nodig zullen hebben etc.
s'avonds zijn we uitgenodigd bij Peyman en Dianne om met hen te eten. Ze hebben heerlijk iranees gekookt voor ons. Ze zijn open en we delen harten en bidden voor hun zorgen. Een ander huis want dit is echt te klein als de baby er zal zijn en een baan in Bloem.

De volgende dag = donderdag

6.45 vertrekken we met P en C naar Fouriesberg. 2 1/2 uur rijden naar het noorden om een ontmoeting te hebben met de voorgangers van Vrijstaat en Losotho van Regions Byond.
Steve leidde dit altijd maar hij heeft nu aan Colin gevraagd om dit over te nemen.
Onderweg pikken we nog mensen op en met 7 p. gaan we op weg.
Het kerkje is nog niet afgebouwd en nog vervelender heeft geen toilet........HELP Dat wordt dus plas op houden voor de dames hihi
Er zijn zo'n 17 mannen Pam zou de dames willen stimuleren om ook te komen zodat ze ook betrokken zijn maar beetje lastig als er geen toilet is :)
We praten over visie en verwachtingen/ dromen voor nu en de toekomst. Er komen 3 thema's uit: kerken stichten,'leiders opleiden en hulp voor de stad (verandering brengen)
Achteraf realizeren we ons dat de donkere mensen in de kleine groepjes wel aan het woord waren maar in de grote groep vielen ze stil. Ook tijdens het bidden voor elkaar namen zij een afwachtende houding aan.Dus daar ligt een leerpunt voor de blanken om hen aktief te gaan betrekken .
Colin helpt mensen ook met het opzetten van hun bedrijfjes en geeft hen praktische adviezen.
Als we rond 18 uur terug zijn blijkt dat we een kwartier later al een huisgroep hebben. Jan is een bikkel en ik heb in de auto zitten slapen dus we gaan er wel heen.
De groep is eigenlijk de hele kerk. Het is bij Nigel thuis. Engelsman die hier al 15 jaar woont met zijn gezin.
We praten vooral over volgende week als het team zal komen en nemen tijd om er voor te bidden.

Vrijdag en Heggert en Hanneke komen aan! Gaaf! We hebben app contact en s'avonds komen ze even dag zeggen maar natuurlijk blijven ze een poosje kletsen.
Zaterdag brengen we samen door we laten hen zien waar de winkels zijn en lunchen samen.
De winkelcentra zijn erg modern en de grootste is luxe.
Lekker daggie met bij praten en chillen onder de waranda in de tuin.

Zondagochtend zou er een groep uit Losotha komen in de kerk maar het loopt wat anders.
TIA=this is africa zeggen ze hier. Alleen de drie leiders kwamen en door moeilijkheden bij de grens kwamen ze pas aan toen de dienst bijna afgelopen was. Zo jammer want heen en terug dus wel 8 uur rijden he!
Ze kwamen mee en we hebben samen gegeten. Jabou had pap gemaakt dat eten ze veel hier omdat het de maag vult. Het is een compacte witte massa die neutraal van smaak is en als een steen op je maag ligt maar verder prima hoor met een mengsel van gehakt en groenten.
Jan wordt uitgenodigd om te spreken in een kerkje dat in het bergachtig gebied in het noorden van Losotho ligt. Maar als het geregent heeft kan je er niet rijden met de auto. Spannend! We gaan er heen als we in Clarens zijn dat ligt veel dichterbij.

We hebben nog niet veel tijd gehad om de omgeving te verkennen maar we hebben wel eenritje gemaakt naar de top van de hoogste heuvel hier in Bloem. Daar lopen wat wilde beesten als giraffen', zebra's en heel bijzonder we zagen een Caracal Dit is een grote kat met mooie punt oren. Ik kon nog net een foto van zijn achterkant maken toen hij in de bosjes verdween.

Nu ga ik proberen wat foto's en filmpjes er bij te voegen. Hoop dat het lukt.